İnsan Olamaz!!

4. sınıf öğrencisi küçük bir çocuk... 45 yaşında insanlıktan çıkmış bir adam.. Yaşadığım şehirde, Kırklareli'de işlenmiş iğrenç bir cinayet. 3 gündür haber alınamayan küçük çocukla ilgili bir gelişme var mı diye heyecanla bekliyordum haberleri. Kötü bir şey olduğunu az çok tahmin edebiliyor insan. Koca 3 gün bu. İyi bir şey düşünmemiz neredeyse imkansız.

 

Ve haberlerde çocuğun ellerinin bağlanarak tecavüz edilip sonrasında boğularak öldürüldüğünü, cesedinin de mezarlığın orada bulunduğunu öğrenince içim acıdı. Üzüntü ve öfkeyi bir arada yaşadım.

 

Bir "insan" nasıl yapabilir bunu? Nasıl bir ruh hastalığıdır bu?

 

Nerede yaşanırsa yaşansın üzücü bir olay bu. Ama insan yaşadığı şehirde böyle bir olayın yaşandığını duyunca daha fazla etkileniyor. O çocuğun yerinde bir yakınımın da olabileceğini düşünüyorum sanırım.

 

Önceden küçük yerlerde böyle iğrenç olaylar yaşanmazdı. Büyüklerimizden de böyle duyardık. Buralar küçük yerler kızım, burada yaşanmaz böyle şeyler derlerdi annelerimiz babalarımız. Ama artık vahşetin büyük yeri küçük yeri kalmadı. İçinde vicdan olmayan, insanlıktan nasibini almamış şerefsizler her yerdeler.

 

Bu adam birkaç yıl sonra eninde sonunda çıkacak cezaevinden. Azıcık da olsa akıllanmamış olacak. Çünkü değişemez. Bu kadar hayvan, bu kadar vicdansız ve şerefsiz olan bir adama ne yaparsanız yapın değişmez.

 

Değişmemiş bir şekilde çıkacak ve yine çocuklarımızın canına kıyacak. Çıkmaması lazım bunların cezaevinden. Ömür boyu orada kalmalılar. Orada ölmeliler, gün yüzü görmeden. Yeniden suç işlemek için toplum içine bırakılmamalılar.

 

Ne yapsın şimdi o anne baba? Nasıl dayansın bu acıya?