Geldim Kiii =)

Merhaba, ben geldiiim =)

Özlemişim yaa. Ama bugün işte olduğum için sadece şöyle bir göz atabildim paylaştıklarınıza. Bir sürü mim gördüm. Hepsini okuyacağım en kısa zamanda :)

Son yorumları da görünce ayrıca bir mutlu oldum.

Haftasonları her zaman çabuk geçiyor. Ama bu haftasonu daha bir hızlıydı. Hemencik geçti lanet olası zaman :)

Çok güzel bir haftasonuydu. 2 günlük bir Edirne gezisi oldu benim için. Hava da yaz gibiydi. Ve 2 günü sevdiğim insanla geçirmek kadar güzel bir şey yok sanırım, bunu anladım. Mutluluktan uçuyorum diyebilirim ♥ :)


Giderken yanıma alacaklarımı hazırlarken o kadar çok düşündüm ki. Fazla bir şey almayayım, iki gün kalacağız sonuçta diyorum ama yok. Bir bakıyorum yine dolmuş çanta. Bir sürü gereksiz şey. Bazılarını kullanmayacağımdan adım gibi eminim. Ama hiçbirinden de feragat etmek istemiyorum. Bir doldurup bir boşaltıyorum. En sonunda ayarladım bir şekilde.

Giderken yolculuk kısmında çok eğlendim. O kadar dırdır yaptım ki beyefendi beni duymamak için müziğin sesini sonuna kadar açtı (= Bir de bağıra bağıra şarkıya eşlik etmiyor mu iyice deliriyorum. Ben de kendimi duyurmak için yırtınıp duruyorum.

Sonunda dayanamadım yol boş diye direksiyonu kırdım "yaaa napıyosun kaçla gidiyoruz farkında mısın bunun şakası mı olur" tepkisinden sonra müziğin sesi kısıldı. Çok etkili bir yöntemdi :D Artık rahat rahat dırdır edebilirdim (=

Sonra bir de " neyse ki dönerken saat çok erken olacağı için makyaj falan yaparsın arabada, ben de kafamı dinlerim " demez mi :D

Bu takılmalarına hiç bozulmuyorum. Hatta hoşuma bile gidiyor diyebilirim :)

Yaşanan tek kötü şey Edirne'ye vardık ve arabadan indiğimiz gibi yolda kaza oldu. Bir motosikletle araba çarpıştı. Ayağımız uğursuz mu geldi ne. Ama kimseye bir şey olmadı neyse ki.

2 gün boyunca her şey harikaydı. Tabi bir de dönüşü var. Gece, sabah uyanmak için alarm kurarken o kadar mutsuzdum ki.

 Saat 6 da, sabahın köründe işe yetişeceğiz diye yola çıkmasaydık daha güzel olurdu. Afedersiniz ama karga *okunu yemeden yola koyulduk :)

Hava aydınlanmaya yakındı. Sokakta da kimsecikler yoktu. Sadece kuşların sesi. Her ne kadar uyanmış gibi görünsem de beynimin devre dışı olduğuna emindim.

Ve dediği gibi de oldu. Dönerken uykum olduğu için hiç sesim çıkmadı bir süre yolda. Sonra kendime gelmeye başladım. Kol çantamdan hemen makyaj çantamı çıkarıp arabanın aynasında makyaj yapmaya başladım (= Hareket halindeyken biraz zor oldu ama olsun. En azından uykusuzluktan moraran gözaltlarım daha iyi görünüyordu :)

Kırklareli il sınırına geldiğimizde mutsuzluğum iki katına çıktı ne yazık ki. Biraz daha zamanımız olduğu için birlikte kahvaltı yapabildik Allahtan.

Sonra o işe ben de işe :(

En kötü kısmı da 2 günü birlikte geçirdikten sonra işe gidince saatlerce hiç konuşamamak. Bunun da etkisiyle hem moralim bozuk hem de yorgundum. Ama akşam olunca bir şeyim kalmadı. Adapte oldum yeniden normal hayatıma devam ediyorum :)

Neyse nankörlük yapmak istemiyorum geçen 2 güne :)

Sabah büroya geldiğimde ayılamadım öğlene kadar. Sonra kendime geldim yavaş yavaş.

Haftanın ilk günü de bitmek üzere. Zaman çok hızlı çok :)

Keşke herşey bir rüya gibi hızlıca bitmese. Ama maalesef...

Sonuç olarak bu iki gün bize çok şey kattı diyebilirim. Sevmek, güvenmek ve hayaller kurmak gibisi yok.

♥♥♥