Canım Dostuma ♥♥

heryerdenherseydenn bloğunun sahibi Canım Dostum Aylin doğum günüm için o kadar güzel bir yazı yazmış ki şu anda bunları yazmazsam içimde kalacak biliyorum. O yüzden kendimi tutmamalıyım :) Bol resimli bir yazı olacak baştan söyleyeyim :)

Üniversiteye kayıt olmak için sırada beklerken tanıştık Aylin'le. Ve sanırım 4 yıllık üniversite hayatım boyunca karşıma çıkan sayılı doğru insanlardan biriydi. Kayıttan bir süre sonra okul başladı. Ve ilk gün anfide tesadüfen yanyana oturduk. O günden sonra da hep birlikteydik.

İlk sene aynı yurtta farklı odalarda kaldık. İkinci senemizde aynı odaya geçtik. Artık neredeyse 24 saati birlikte geçiriyorduk. Birbirimizin herşeyini bilmek, birlikte gülüp birlikte üzülmek kadar güzel birşey olamaz. 

Ama üçüncü sene Aylin beni yurtlarda bırakıp eve çıktııı :) Ona gittiğimde ne yemek yapalım dediğinde hep yoğurtlu makarna isterdim =) Birbirimizden ayrı arkadaş ortamlarımız da oldu. Ama biliyorduk ki ikimizin yeri hep ayrıydı.

İstanbul'a küçük şehirlerden geldik ikimiz de. O yüzden herkesin samimi olduğunu ve içinde kötülük olamayacağı inancıyla devam ettik bir süre. Ama baktık ki insanlar bir tuhaf, biz böyle oldukça zarar görüyoruz, daha dikkatli seçmeye başladık etrafımızdakileri. Sonra bir de baktık ki -en azından okul açısından- sadece ikimiz kalmışız :) 

Onun dernekten benim de yurttan bir sürü arkadaşımız oldu tabi ama okulda bize yaklaşmaya çalışıp arkadaş olmaya çalışanları ise pek kabullenemedik. Çünkü samimi olmadıklarını biliyorduk.(Merve ve Gamze'yi hiç unutmayacağım Ayliin :D onları gördüğümüz gibi tüymeye çalışırdık :D )

Aynı odada kalırken, gece mutlaka okula gideceğiz diye konuşurduk, sabah olunca da hangimiz önce uyanırsak "okula gidicek miyiiiz" diye gitmeyelim dercesine sorardık :) Sonrada tamam gitmeyelim diye anlaşıp yatıp uyurduk. Aynı ranzada yatıyorduk. Sabahları alarm çaldığında aylinin yukardan sarkan ayaklarını görünce okula gideceğimizin farkına varıp sinirlerim bozulurdu :D

Okula gidince birkaç ders zor sabreder sonra da hemen kendimizi Kadıköy'e atardık. Birlikte çok komik anılarımız geçti. Gülerek hatırladığım o kadar çok şey var ki.

Ama asıl bomba hiçbir zaman okumayacağımız tarzlarda iki kitap setine dünya kadar para verip bir de üstüne senet imzalamaktı. İçime oturdu o paralar. Evlat acısı gibi yemin ediyorum :D Kitaplar şimdi kitaplığımın en arkasında. Çünkü onları gördükçe sinirlerim zıplıyor (= Bir de onları aldıktan sonra  o kadar kitapla otobüse binip inmek üst geçit geçmek tam bir faciaydı. Aylinin kitap kutusu merdivenlerden yuvarlanacakken arkadan gelen bir adam yakalayıp bunlar ne diye sormuştu :D Pişmanlığımız daha yolda başlamıştı zaten.

Mezuniyet balosundaki kuaför faciamız da unutulmazlar arasında. Ne saçımız ne makyajımız istediğimiz gibi oldu. Üstüne bir de geç kalıyorduk neredeyse. 

Son sene okul sonrası için planlar yapmaya başladık. Birlikte eve çıkmayı düşünüyorduk. Ama ben bazı sebeplerden dolayı karar değiştirmek zorunda kaldım ve memleketime dönüp staja burada başladım. Aylin İstanbul'da kaldı. 4 yıl önce kesişen yollarımız yine ayrılmıştı. Ama dostluğumuz hiçbir şekilde etkilenmedi bundan. İstanbul'a uzun bir süre sonra gittim ve Aylin'de kaldım. Dostluğumuzdan hiçbirşey kaybetmediğimizi gördük bir kez daha.

Zor anlarımda hep yanımda canım dostum benim. Telefonda bile olsa onun desteği yetiyor bana. Beni anlayabilen nadir insanlardan biri. Bazı huylarımız o kadar benziyor ki. Birbirimizi çok iyi tanıyoruz bu yüzden.

Sınav zamanlarımız çok stresli geçerdi. Bir o ağlar ben teselli ederdim. Birkaç saat sonra da ben ağlarım o teselli ederdi. O anlar geçtikten sonra da oh rahatladık şimdi rahat rahat çalışabiliriz derdik :)

Özellikle final dönemlerinde okuldan gelip uyur biraz keyif yapıp yavaş yavaş çalışırdık bir bakardık gece  11 olmuş çalışacak bir sürü şey var. Anlardık ki sabahlama zamanı, yani afedersiniz ama sıçtım mavisini görme vaktiydi :D

Yazdıkça yazasım geliyor. Böyle devam ederse durduramayacağım kendimi o yüzden son vermeliyim artık :)

Canım Dostum Aylin'im senin yerin de benim için ayrı olanlardan. Senin gibi bir dosta sahip olduğum için çok şanslıyım. Kayıt günü tanışıp bir daha hiç ayrılmamak tesadüf müydü değil miydi bilemiyorum. Ama adı her ne olursa olsun bana çok güzel bir hediyesi oldun hayatın. İyi ki varsın. Dostluğumuzun ömrümüzce sürmesi dileğiyle Canım Benim ♥   =)

♥♥♥