Çeyize İlk Adım :)

Evet başlıktan da anlaşıldığı üzere anneciğim çeyizime bir başlangıç yaptı :) Şu anda çeyizimde bir adet teflon bir adet de çelik tencere takımım, bir adet yemek takımım var :D Başka da birşeyim yok valla.

Dün işten çıkıp eve geldim annem " ben bugün birşey yaptım " dedi. Genelde bu cümleyi temizlik yaparken odamdaki bişeylere yanlışlıkla zarar verdiğinde söyler.

"Yine neyi kırdın döktün anne yaaa" diye gülerken "yok yok öyle birşey değil. Ben sana birşeyler aldım bugün" Ne aldın der gibi boş boş bakınca "tencere takımıyla yemek takımı aldım" dedi ve ben kahkahayı bastım zaten :D Seni 5 yıldan önce evlendirmem diyen annem hazırlıklara başlamış da haberimiz yok :)

Sonra bir bozuldum tabi, bana sormadan neden alıyor diye. Ama bakınca beğendim içim rahatladı. Tabi ya beğenmezsem diye triplere girince " beğenmezsen ben kullanırım sana başka alırız " dedi. Hiç de kıyamaz :)

Bu konuyla biraz dalga geçtikten sonra hemen Sonsuz'a söyledim bunları. Ne hissediyorsun deyince gerçekten de bir tuhaf hissettiğimi farkettim. Büyümüşüm ben yaa :) Hala kendimi yaşım gibi hissetmiyorum, hissedemiyorum.

Bu adımlar aslında çok ciddi şeyler. Evlendiğimde kendi evimde kullanmam için bir şeyler alınmaya başlandı resmen şaka gibi :) Ama annemi böyle görmek beni acayip mutlu etti ya. Kıyamam görünce almadan duramamış. Artık aklından ne geçtiyse. Sanki yarın evleniyorum da yemek takımı almaya vakit yok :D Bir yandan da anne olmak ne zor ya diye düşündüm açıkçası. Ben kesin çok  kıskanç bir anne olacağım. Çocukların turşusunu kurmazsam iyidir :)

Dün ne hüzünlü bir yazı yazmışım ben öyle. Ruh halim bir tuhaftı zaten. Pek iyi görmedim kendimi :) Ama bugün çok iyiyim neyse ki. Hem mutlu bir haberle de geldim bu sefer :)

Şimdilerde okuduğum romanı çok beğendim. Tarihle iç içe anlatılan bir aşk romanı ve çok severek okuyorum. Bitirdiğimde onunla ilgili de yazacağım zaten. Ama dünkü hislerime o kadar uygun bir seçim olmuş ki. Yunanistan'daki Müslümanlar ve Anadolu'daki Rumlar arasında zorunlu mübadele dönemini anlatıyor. Ve çok hüzünlü. Biraz da dedemden böyle hikayeler dinlediğim için çok etkilendim sanırım.

Neyse, bugünlük benden bu kadar.. Şimdilik hoşçakalın :)