Rüzgar'a Mecburi Veda ve TEŞEKKÜR

Şimdi veda kısmına geçmeden önce teşekkür etmem gereken üç kişi var. 

Bloğumun yeni görünümü o kadar içime sindi ki çok çok sevdim. Böyle bazen bakıp bakıp mutlu oluyorum :) Sade ve gözü yormayacak bir değişiklik istiyordum. Sıkılmıştım da. Ama böyle tasarımmış değişiklikmiş pek beceremiyorum. 

Neyse ki  Maya devreye girdi ve istediğim değişiklikler için Zamska'nın bana yardımcı olabileceğini söyledi. Zamska'ya mail attım ve bana hemen geri döndü. İstediğim değişiklikleri söyledim kendisine. Ama insan tam olarak ifade edemiyor da ne istediğini. Fakat Zamska sağolsun tüm yoğunluğuna rağmen vakit ayırıp o kadar içime sinen bir tasarım yaptı ki kendim yapsam bu kadar sevmezdim sanırım :) Başını ağrıttım biraz ama bana iyi katlandı vallahi :))

Sonuç olarak içime sinen tüm bu değişiklikleri yapan sevgili Zamska'ya ve buna aracı olan Maya'ya kocamaaann teşekkür ederim ♥ :)

Ayrıca dağıttığı sevgi ve dostluk ödülünde beni es geçmeyen Buralı Olmayanlar Lokaline de çok teşekkür ederim.

***

Şimdi gelelim veda kısmına. Birkaç günde fazlasıyla alıştığımız Rüzgar'a veda etmek zorunda kaldık maalesef. O kadar üzüldüm ki anlatamam. Her fırsatta bahçeye çıkıp onunla ilgileniyordum. Adli tatil dönemindeki durgunlukta beni mutlu eden tek şeydi belki de. Aynı katta yan tarafımızda kuaför var. Onun da kapısı bahçeye açılıyor. Haftasonu biz uğrayamadığımız için Rüzgar'la o ilgilenecekti. Ben Pazar günü de uğrama fırsatı buldum bahçe darmadağındı. Rüzgar biraz yaramazlık yapmış anlayacağınız. P.tesi geldiğimizde kuaför "haftasonu bahçeyi talan etti.Her yere tuvaletini yapmış. Çiçekler mahvoldu. Haftasonu bana gelen müşterilerin çocukları da hiç rahat bırakmadı köpeği" deyince anladık ki Rüzgar'a yol göründü. Kuaföre gelenlerden biri "bana verirseniz bakarım ona" demiş. Eninde sonunda da biraz büyüdükten sonra problem yaşayacağımız belliydi zaten. Biz de verdik Rüzgar'ı :( Umarım iyi bakarlar ona. 

Off insan herşeye ne kadar çabuk alışıyor ya. Gittikten sonra bir fena oldum. Öyle işte...

Ölen muhabbet kuşumun ardından günlerce ağlayan benden de başka bir performans beklenemezdi zaten. Tabi ki çok üzüldüm.Ama yapacak birşey yok. İçim bir tuhaf oldu bak yine.Neyse öğle arası vakti gelmiş. Gittim ben...