Hayatımda en berbat başladığım günlerden birini yaşıyorum. Canım çok sıkkın. Zor bir gece geçirdim. Sonsuzla biraz tartıştık. O kadar üzgünüm ki söylediklerimden, kurduğum cümlelerden... Bazen düşünmeden hareket edip kırıyorum onu. Kendimce bazı şeyleri kanıtlamaya çalışırken daha çok mahvediyorum herşeyi. Takıntılı olduğum bazı konular açılınca sinirimden hiçbirşey görmüyor gözüm. Gereksiz şekilde inat etmeye başlıyorum.
Yaşadığımız eski problemler nedeniyle bazı konularda paranoyaklaştığımı düşünüyorum.
O tür birşey ima edilmese de ben kendimi sanki o konudan bahsettiğine inandırıyorum ve kendimi kanıtlama çabasına giriyorum. Sonra bir de bakıyorum ki konu hiç beklemediğimiz yerlere gelmiş. Telafisi daha da güçleşiyor.
Çok pişman olduğum cümleler sarf ettim. Bu durumu nasıl telafi edeceğim bilmiyorum. Sabah konuştuk telefonda. "Sana kırgın yada kızgın değilim. Sadece söylediklerinden dolayı bazı kararlar aldım. Ama aramızda değişen hiçbirşey yok biz yine aynıyız. Akşam işten dönünce yine her zamanki gibi yanında olacağım" dese de içime sinmeyen çok şey var.
Aklım karmakarışık. Tek istediğim zamanı geri almak. Başka hiçbirşey istemiyorum.
Önceden yaşanan bazı şeyler için kendimi suçlu hissettiğimden olanları telafi edeceğim diye herşeyi daha berbat edip yeni problemler çıkarıyorum durduk yere.
Aklımdan hiç çıkmayan iki konu var. Dönüp dolaşıp onları düşünüyorum. Gece hep benzer kabuslar gördüm. Her seferinde de ağlamak üzereyken uyandım. Başım çatlıyor ağrıdan. Anlıyorum ki ben bütün gün aynı şeyleri düşüneceğim. Çok zor bir gün beni bekliyor.
Aklım sıra bir konuyu telafi edeceğim kendimi kanıtlayacağım derken yeni problemler açtım başımıza. Niye böyle düşüncesizlikler yapıyorum anlamıyorum. Sinir oluyorum kendime.
Aklımdan geçmeyen şeyler hissettirebiliyorum ona. Yazdığım mesajları tekrar tekrar okudum. Evet hatalıyım ama demek istemediğim, aklımın ucundan bile geçmeyen şekilde yorumlamış mesajlarımı. Yanlış kullandığım kelimeler de olmuş, zaten kabul ediyorum hatamı ama aklımdan geçmeyen şekilde bu mesajların hepsi buraya çıkıyor demesi canımı çok acıttı.
Biraz bile olsa onun dediklerini düşünerek yazmış olsam evet bunları düşünerek yazdım deyip üzülmeyeceğim. Ama hiç düşünmedim hem de hiç.
Buraya içimi döksem de rahatlamıyorum. Ve çözüm ne onu da bilmiyorum..
Önce biraz sakinleşmelisin. Kendini suçlayıp durmaktan vazgeçmelisin. Sonsuzla yaşadığınız tartışmanın içeriği nedir bilmiyorum ama inanıyorum ki siz ikiniz konuşarak bunu halledebilirsiniz.. Şimdi olay taze ya canın çok yanıyor onun için bu kadar umutsuzsun, ama birkaç saat sonra sonsuzla konuştuğunda çok rahatlayacaksın emin ol... Sevgiler...
YanıtlaSilŞu anda çok sakinim ama keşke bunu o anlarda da becerebilsem. Hep böyle yapıyorum sonra pişman oluyorum. O da bir problem yok dese de kendi söylediklerim yüzünden bu kadar mutsuzum aslında. Bir anlık sinirler ağzımdan çıkanları kulağım duymuyor.
SilUmarım dediğin gibi konuştuğumuzda tamamen rahatlamış olurum. Teşekkür ederim.
Sıkma canını bu kadar. Her ilişki de olur böyle, biz bayanların gözü dönüyor ve bazen kavga da söylediklerimizden bir tanesini cımbızla çekip bambaşka şeylere çekiyorlar. Bunun için sinirlendiğimizde öfkeyle kalkıp zararla oturmamak için, önce sakinleşmeli sonra konuşmalıyız.Şimdi sıkma canını olur böyle şeyler yapacak bir şey yok
YanıtlaSilHer zaman yaptığım hata bu. Sinirlenince sakinleşmeyi beklemiyorum hiçbir zaman. Sonra üzülen de pişman olan da ben oluyorum. En kısa zamanda akıllanırım umarım.
SilSonsuz, erkek arkadaşın anladığım kadarıyla.. Myna'nın da dediği gibi, sadece sizde değil her ilişkide olur böyle şeyler. Kadınlar hiçbir şeyi unutmuyor, geçmişe bağlı yaşıyoruz illa ki ve yanlış anlaşılmalar kavga sebebi oluyor, sonra bakıyosun paramparça olmuşuz. En iyisi sakin kafayla düşünmek, kızgınken konuşmamak, karar vermemek.
YanıtlaSilEvet erkek arkadaşım. Kesinlikle dediğin doğru geçmişe bağlı yaşıyorum. Bir hatam oldu diye erkek arkadaşımın her söylediğini oraya çekiyorum fakında olmadan, bana imada bulunduğunu düşünüyorum ve bu yüzden de gereksiz konularda inat ediyorum.
SilUmarım kızgınken, sinirliyken konuşmamayı öğrenirim.
Derin bir nefes al, neyi nasıl demek istediğini sakin sakin anlat ona. Ayrıca çözüm yolunu mesajla değil yüzyüze yapmalısınız. Içini ferah tut, akşam yanındaymış bak!
YanıtlaSil:)
Bu da geçer ya huu demekte fayda var
YanıtlaSilYaz ve rahatla içine atma canım benim...Geçmişi bir şekilde geçmiş olarak bırakmalısın,kendini geçmişle ilgili affetmelisin...Yoksa her olayda aynı şeyleri yaşamaya devam edersin...Anladığım kadarıyla Sonsuz'un geçmişle ilgili sorun ettiği bir durum yok...Sadece sen orada kaldığın için o şekilde hissediyorsun...Ne yap et kurtul geçmişte kalmaktan...Önemli olan her zaman yaşadığımız an,geçmişle ne de gelecekle tadını kaçırma anının....Bazen bizim ne anlatmak istediğimiz değil de karşındakinin ne anladığı önem kazanıyor...Sakinleştikten sonra yazmakta ya da konuşmakta fayda var... Bazen erkekler bizim gibi detaycı düşünemiyor,biraz da ondan zorlanıyorlar anlamakta...Kendini üzme düzelecektir her şey...Siz seviyorsunuz birbirinizi ve sevgi herşeyin ilacı...Sarılın birbirinize,tadını çıkarın...Sevgiler...Kocaman öptüm...
YanıtlaSilYazmak çok rahatlatıyor gerçekten. Geçmiş konusunda affetmenin çok zor olduğu bir hatam var. Çok zaman lazım. Ama en azından kendimi affetmemiş olsam bile bunu ona yansıtmamayı öğrenmem lazım. Zamanla kurtulurum umarım geçmişten.
SilÇok teşekkür ederim Persephone. Dediğin gibi sevgi herşeyin ilacı. Birbirimizi sevmesek bunların üstesinden gelmemiz çok zor.
Sevgilerle...
Üzme kendini canım, hepimiz bazen istemediğimiz şeyleri söyleyebiliyoruz birbirimize. Ancak en önemli şey ardından salim kafayla uzun uzun, tüm samimiyetle karşılıklı konuşabilmek... Biz eşimle böyle yapıyoruz en azından. Sinirimiz biraz hafifledikten sonra detaylı bir şekilde konuşuyoruz, bazen birbirimize sinirleniyoruz, üzülüyoruz, gülüyoruz, sonunda çözüyoruz. Mesaj olayını uzatmayın, yeterli bence. Hatta biz evlenmeden önce en büyük tartışmalarımızı mesaj üzerinden yaptık. Bunu farkettiğimizden beri "ekmek alır mısın"dan öte bir mesajlaşmaya girmiyoruz, ya telefonla ya da yüzyüze konuşuyoruz...
YanıtlaSilGülümsemeyi unutma :)
Gülümsememle geri geldiim :) Şu anda da biraz üzgünüm ama en azından birşeyleri halletmek için adım attığımızdan dolayı mutluyum. Sakin kafayla konuşmayı öğrenmem lazım. Ah bir sabredebilsem :)
Silİşyerindeyken konuşamadığımız için dayanamadım ve bazı şeyleri mesajda söyleyerek hata yaptım. Bir daha kesinlikle tekrarlanmayacak.
Teşekkürler desteğin için :)
geçer geçer.
YanıtlaSilvardır bi hayır :)
Geçti sanırım biraz da olsa :)
SilDediğin gibi vardır bir hayır. Her hata birşeyler öğretiyor insana :)
Ah canım benim hatanı anlamanda çok güzel bir şey zamanla geçer
YanıtlaSilZamanla geçecek dediğin gibi Pink timber. Umarım kendimi affedebilirim en kısa zamanda.
SilBugünlerde daha bi kırılgan mıyız acaba ?
YanıtlaSilBazen yanlış anlayıp yanlış şeyler söyleyebiliriz karşımızdakilere
Sen sadece gerçekten pişman olduğunu göster ve gönlünü al mutlaka
Kırgın değilim dese bile kırgındır ama seni sevdiğinden hemen affeder.
Üzülme sakın ve böyle bi durum karşısında kalırsan aynı şeyleri yapma bi kağıda yaz rahatla ;)
Ya kesinlikle bugünlerde daha bir kırılganız. Herşeye alınıp sinirlenesim var :)
Silkırgın biliyorum ama bu durumu aşmak için elimden gelen herşeyi yapacağım. Ve bir gün geride kalacak hepsi inanıyorum.
Teşekkür ederim. İyi geceler :)
Zaman her seyin ilacidir,her insan hata yapar,cok daralma derim ben,üzme kendini olan olmus cünkü,zamani geri getirmek keske mümkün olsaydi dimi:((
YanıtlaSilKeşke mümkün olsa. Ama değil işte. O yüzden anlık, düşünmeden söylediğimiz şeyler bizi böyle üzebiliyor.
SilEvet çok seviyorsun ama hiç bir sevgi kendini affetmeyecek kadar büyük olmamalı...
YanıtlaSilEğer sevdiğim kişi kendimi affetmem için elinden gelenin fazlasını yapıyorsa o sevgi çok çok büyük olabilmeli =)
Sil