Güzel Bir Cumartesi :)

Merhaba :) Ne kadar çok ara verdim böyle :)

Ama bu aralar nedense laptopun kapağını açmaya bile fırsatım olmadı. Nedenini ben de anlayamadım :) Gündüz zaten evde yokum geceleri de dinlenmeydi yemekti çaydı komşuydu derken uykum geliveriyor :)

O yüzden bu akşam erkenden damlayıverdim buraya :)

Dün uzun zamandan sonra geçirdiğim en güzel günlerden biriydi. İlkokul ve ortaokul arkadaşlarımdan Pelin ve Hilal ile görüştüm. Aynı yerde otursak da bir türlü görüşemiyorduk. Uzun zaman sonra bir araya geldik. Hilal ile 4 yıldır böyle uzun uzun görüşmüyorduk neredeyse. Orada burada kısa karşılaşmalar dışında :)

5 saat birlikte vakit geçirdik. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım. Hilal bize bir sürü pastalar poğaçalar yapmış.. Bütün gün hem yedik hem muhabbet ettik :) Çaylar tabaklar hep önümüzdeydi :)

 Hala bişeyler paylaşabiliyor olduğumuzu, hala aynı şeylere gülebildiğimizi görmek mutluluk verici.. Çocukluğumuz birlikte geçti. Birlikte büyüdük. Dediğim gibi uzun zamandır görüşmüyoruz. Ama biraraya geldiğimizde hiçbirşey eksilmiş değil. Yine aynıyız.. En güzeli de bu.. 

O kadar çok anımız var ki .. Her fırsatta onlar bizde ben onlarda kalabilmek için yalvarırdık ailelerimize :) Birlikte kaldığımızda sabaha kadar oturmak muhabbet etmek gibisi yoktu..

Geçen yıllar sadece olgunlaştırmıştı bizi.. Ama hala o sıralarda oturan o minik çocuklar olmayı becerebiliyorduk neşemizle.. 

Böyle yeniden vakit geçirince insan diyor ki keşke böyle olmasa, keşke araya mesafe girmese .. Ama buna engel olamıyoruz yada olmak istemiyoruz sanırım.. Herkes kendi derdine düşüyor. Aramıyoruz sormuyoruz bazen.. Ama dün kimse birbirine sitem etmedi neden arayıp sormuyorsun diye.. Sanki kaldığımız yerden devam ediyor gibiydik.. Herşey aynıydı sadece görünüşlerimiz değişmişti sanki..

Tabi ki hayatımızda da değişen şeyler olmuştu.. Önce çocukluk aşklarımızdan başladık muhabbete :) Ne salaklıklar :) O zamanlar beynimizi ne yönetiyor çok merak ediyorum =) Derslerden kaçmalarımız, hocalarımız, ufacık şeylerden kavgalarımız, birbirimizi başkalarıyla paylaşamayan halimiz:)  sınıftakilerden evlenenler boşananlar çocukları olanlar .. Ne dedikodular ne dedikodular :) Ve tabi ki asıl önemlisi son dedikodulardı :) Hepimizin şimdiki aşk hayatı favori konumuzdu :)

Artık baktık ki hava kararmaya başlamış ayrılık vaktiydi.

Ve yeniden görüşmek için sözleşerek ayrıldık Hilallerden. 

Sonra eve gelince eski fotoğraflara ve birbirimize yazdığımız mektuplara baktım.. Çocukluk ne güzel şey.. Keşke çocuk kalabilsek dedim kendi kendime.. Ne kadar masummuş herşey.. 

İlkokul, ortaokul, lise ve üniversite... Her birinden her zaman arayabileceğim birkaç dost edindim.. Daha fazla olması gerekir miydi bilmiyorum.. Ama bunlar da bana yetiyor sanırım. Bana değerli olduğumu hissettiren ve benim için değerli olduklarını düşündüğüm dostlar edinebildiğim için çok mutluyum..İyi ki varsınız..