" İLK " =)

Merhabalar..

İlkler her zaman mutluluk ve heyecan verici.. Belki de uzun bir süre kimselerin okumayacağı bir yazı yazıyorum ama olsun, bu şu anda beni mutlu etmeye yetiyor. Çünkü günlük yaşamıma uğraşmam gereken bişeyler eklenmesi kendimi iyi hissetmemi sağlayacak biliyorum.

Dördüncü Tekil Şahıs olarak kendimden biraz bahsetmem gerekirse :) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden bu yıl mezun oldum. Tabi ki mezun olmakla iş bitmedi, daha önümde Ağustos'un ortalarına kadar devam edecek bir staj süreci var. İşte bu süreci de atlatıp ruhsatnamemi alınca "mutluluğun dibi" ne vuracağım :)

Çok harika bir öğrencilik dönemi geçirmedim. Koskoca amfide kim kime dumduma, biriyle tanışsan ertesi gün görmüyorsun bile günler sonra görünce de insanın selam veresi bile gelmiyor. Çünkü biliyorsun ki bir daha ne zaman göreceğin belirsiz :) Belki de kalıcı dostluklar kurulmayacağını bilmek insanı selam vermeye bile üşenmeye itiyor. Üniversite hayatı hayalimdeki gibi değildi anlayacağınız. Okulu oldum olası sevemedim. 

Allah'tan yurt hayatım güzel geçti de hatırlanacak anılarım kaldı geriye. Yurttan tabi ki çok şikayet ettim o da var tabi ama güzeldi be :) Çok güzel arkadaşlıklarım oldu, birbirimizi her halimizle bilmek tanımak, bazılarının iki yüzlülüklerini görmek, arkadan konuştuklarını bilmek.. Bunlar hep insan sarraflığında atılan ilk adımlardı :)

Eveet okul bitti ve tekrar 4 yıl önce üniversiteyi kazanmış olmanın sevinciyle hem gülerek hem de ailemden ayrılmanın üzüntüsüyle ayrıldığım anne ve baba ocağıma geri döndüm :) Çok zor verdiğim bir karar oldu ve uygulaması da çok zor oldu. Aile yanında olmak o güveni hissetmek tabi ki bambaşka bir duygu ama o koskoca şehri, İstanbul'u da çok özlüyorum. Arkadaşlarımı, anılarımı, tanıdık bildik sokakları geride bıraktım ve yine başladığım yere geldim. Herşey bıraktığım gibiydi, tek bir farkla.. O fark yalnızlıktı.. Lisedeki dostluklarım hala devam ediyordu fakat herkes başka şehirlerdeydi. Kendimle, Dördüncü Tekil Şahısla başbaşa kalma vaktiydi. 

Kendimle birçok konuda yüzleştim, hiç ummayacağım kararlar aldım, bazen çok zor ve yalnız zamanlar geçirdim, dertlerimi arkadaşlarıma mesajla anlatmaya çalıştım. Ama artık mutluluk vakti, mutluluğun dibine vurma vakti :) Yalnızlık başa gelince çekilmek zorunda tabi :) Ben de kendimi kitaplara, filmlere ve alt yazılı dizilere verdim. Artık başka alternatifler ararken de neden benim de bir bloğum olmasın dedim :) 

Kitap,dizi,film,bakım,makyaj,moda,giyim,yaşadığım olaylar, güncel olaylar gibi çeşitli konulardan bahsedebileceğim bir blog bana da çok iyi gelecek eminim :)

 

Mutlulukla Kalın..