Yapabilir miyim ki?

Şu pembe vosvosta oturup denizi izleyip düşünesim var. Sarı olanda da tanımadığım biri olsun. Camdan cama derdimizi anlatalım birbirimize. Dertleştikten sonra da defolup gidelim evlerimize. Sanırım yalnızlıktan kafayı üşütüyorum.

Bazı huylarımdan nefret ediyorum. Bazı endişelerimin ve üzüntülerimin mutluluğumu sevincimi gölgelemesine sinir oluyorum. Bunu etrafımdaki insanlara yansıtmaya ise apayrı sinir oluyorum.

Şu an hayatımda tek bir olumsuzluk var. Ama o tek birşey herşeyi mahvetmeye yetiyor bazen. Diyorum ki kendime hayatı ikiye ayır. Bir yanda mutluluklarım diğer yanda mutsuzluklarım. Birinin diğerini etkilemesine izin verme, mutluluğuna gölge düşürme.

Ama yok arkadaş olmuyor işte. Yapamıyorum. Ne dersem diyeyim boş. Ne kadar umrumda değilmiş gibi davransam da beynimin bir köşesinde vırvırvır hiç susmuyor. Denemeye devam yine de. Belki birgün beceririm ne dersiniz? Yapabilir miyim ki ?

Bu ara tek çareyi uykuda buluyorum. Doyamıyorum uyumaya. Çünkü o sıkıntıdan uzaklaşabildiğim tek yer uyku. Hatta bazen uykuda bile rahat yok. Rüyama giriyor. Bazen neredeyse 12 saat uyuyorum. Kalkınca da sinirleniyorum kendime neden bu kadar uyuyorum diye. Zaten kaç yıllık ömrüm var uyku vakit kaybı diye düşünüyorum :)

Bu arada ananem hastaneden çıktı. Bize getirdik. Keyfi gayet yerinde. Türkü söyleyip neşelendirdi bizi bütün gece :) Ameliyattan sonra daha da iyi olur inşallah. Bu neşesi hiç eksik olmasın.

Ablamın oğluyla ananemi video çektim. Yeğenim 1,5 yaşında. Ananem türkü söylüyor. O oynuyor. O kadar sevimliler ki :) Torununun oğlunu görmek nasıl bir duygudur acaba? Yeğenimin adı Koray. Ananem sürekli unutuyor adını. Kamil diye sesleniyor. Kamil gel oğlum karanlık orası gitme öcüler var orada :D Her defasında kahkaha atıyorum. Sürekli anane Kamil nereden çıktı Koray Koray dememe rağmen yine unutuyor. Artık umudumu kestim düzeltmiyorum. O Kamille gayet mutlu :)

Ben gülünce hemen gülün gülün siz de yaşlancaksınız. Biz de sizin gibiydik bir zamanlar deyip alınır gibi oluyor. Ama sonra yine kıyamıyor bana :) Klasik ihtiyar tripleri =)

Ömür ne garip şey. Hem çok hızlı hem çok yavaş. Bazen son hızda ilerlediğini düşünüyorum. Bazen de tospa gibi.

Tek dileğim sevdiklerim hep benimle olsun. Başka birşey istemiyorum.